به گزارش روابط عمومی سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور، احمد مسجدجامعی، عضو شورای اسلامی شهر تهران، در گفت‌وگو با ایکنا؛ در مورد مسابقات بین‌المللی قرآن دانشجویان مسلمان، با اشاره به اینکه این مسابقات حدود ۱۲ سال پیش و به میزبانی استان اصفهان آغاز شد، گفت: چشم‌اندازی که برای این مسابقات تنظیم شده بود تا‌کنون به خوبی پیش رفته و جواب داده است.

وی افزود: در حال حاضر در این مسابقه بیش از ۷۰ کشور در مرحله مقدماتی شرکت کرده و بیش از ۲۰۰ نفر برای حضور در مسابقات معرفی شدند. در مرحله فعلی نیز بیش از ۳۰ کشور در حال رقابت هستند. در گزارش‌هایی که در حاشیه مسابقات دریافت کرده‌ام، متوجه شدم که این مسابقات در بین مسابقات جهانی راه خود را باز کرده است و مشخص شده که دانشجویان نسبت به این مسابقات و حضور در آن علاقه پیدا کرده‌اند.

این عضو شورای شهر تهران به تصویربرداری‌های شرکت‌کنندگان از تلاوت‌های دیگر شرکت‌کنندگان اشاره و اظهار کرد: زمانی که نسخه تلاوت‌ها به شرکت‌کنندگان اهدا شود هدیه بسیار اثرگذاری برای آنها خواهد بود و آن را به عنوان هدیه ششمین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن دانشجویان مسلمان در ذهن خود خواهند داشت.

مسجدجامعی تصریح کرد: زمانی که خبرگزاری قرآن در حال راه‌اندازی بود، بحث‌هایی در مورد فعالیت‌های قرآنی دانشگاهی مطرح شد که خبرگزاری یکی از خروجی‌های آن بود. در کنار آن پایان‌نامه‌های قرآنی و هنرهای قرآنی نیز انتخاب و معرفی می‌‌شد. در حال حاضر نیز این روند در دو حوزه قرائت و حفظ قرآن کریم خلاصه شده است. به اعتقاد من برای دوره‌‌های بعد می‌توان ساختاری که در گذشته تجربه شده است را بسط داد.

وی با اشاره به اینکه گسترش این موضوع حداقل در بحث تجسمی قابل اجرا است، گفت: شاید این گسترش در موضوع تفسیر مقداری با دشواری همراه باشد اما در بحث هنرهای تجسمی می‌توان این کار را به خوبی بسط داد و علایق مختلف را جذب این فعالیت‌ها کرد تا ایده‌های قرآنی خود را در قالب هنر ارائه دهند.

این عضو شورای شهر تهران با اشاره به اینکه قاریان و حافظان حاضر در این مسابقات شاید نسل دوم و سوم مهاجران به کشورهای اروپایی باشند، گفت: با گذشت این نسل‌ها همچنان شاهد تلاوت‌های مطلوب شرکت‌کنندگان بودیم. به طوری که اصالت کشور خود را در تلاوت‌هایشان نیز داشتند. این کاملاً می‌توانست نشان‌دهنده برقراری ارتباط بین ریشه و تبار باشد.

مسجدجامعی در بخش دیگری از این گفت‌وگو به رشد این مسابقات از دوره اول تا دوره ششم که تقریباً در جریان ادوار مختلف آن نیز بوده است، گفت: اگر مقایسه‌ای بین ادوار داشته باشیم متوجه پیشرفت چشمگیر آن خواهیم بود و اصولاً مسابقات جایگاه تعریف شده‌ای برای خود پیدا کرده است. البته به اعتقاد من می‌توان هدفگذاری و افق دیگری را نیز برای آن تعریف کرد.

این عضو شورای شهر تهران همچنین در مورد حمایت‌های نهادها از فعالیت‌های قرآنی، بیان کرد: اگر حمایتی صورت نمی‌گیرد زیاد مهم نباشد، چراکه حمایت از این قبیل برنامه‌ها توفیق می‌خواهد که شامل حال هر کسی نخواهد شد.

وی با اشاره به اینکه در جریان روند کار بوده و شاهد کاهش شدید هزینه‌های برگزاری مسابقات نیز هستیم، افزود: در حال حاضر مسابقات قرآنی متعددی در کشور برگزار می‌شود و اگر شما مقایسه‌ای بین هزینه‌های این مسابقات با دیگر مسابقات داشته باشید به تفاوت عجیبی خواهید رسید. من اعتقاد دارم این نحوه فعالیت به سلامت کار نیز کمک می‌کند. زمانی که پول و پاداش حضور داشته باشد، موارد زیادی حول آن جمع می‌شود. زمانی که مسابقات با هزینه کم برگزار شود بیشتر افرادی با اخلاص و به نیت خدمت و عشق به قرآن پای کار قرار می‌گیرند.

مسجدجامعی در ادامه این بخش از صحبت‌های خود در مورد فعالیت‌های قرآنی در دانشگاه‌ها، عنوان کرد: البته زیاد در جریان فضای دانشگاهی نیستم اما در آن زمان که این فعالیت‌ها آغاز شد بخش ویژه‌ای با عنوان پایان‌نامه‌های دانشجویی داشتیم و روال هم این بود که پایان‌نامه‌ها در نمایشگاه و در قالب یک کنفرانس که پخش رسانه‌ای هم داشت انتخاب می‌شدند. تا آن موقع چهره‌های قرآنی چندانی وجود نداشت و همین باعث معرفی چهره‌های قرآنی فراوانی شد.

این عضور شورای شهر تهران بیان کرد: همین موضوع برای افرادی که به تازگی وارد این کار شده بودند بسیار اثرگذار می‌شد و ایجاد‌کننده موج نیز بود. به یاد دارم که یکی از اساتید ترجمه قرآن کریم در یکی از مباحث خودشان از انتخاب نشدن پایان‌نامه‌های قرآنی توسط دانشجویان گلایه داشتند، بعد از مدتی با برگزاری پایان‌نامه‌های قرآنی باعث شد که آمار بسیار بالا برود و حتی فهرست پایان‌نامه‌های قرآنی تهیه شود. در جنبه هنری قضیه نیز این موضوع وجود داشت.

وی در بخش پایانی این گفت‌وگو عنوان کرد: من هنوز به آن جنبه که بایستی وارد ادبیات و هنر و ... شویم و کارهای مدرن را وارد فعالیت‌های قرآنی کنیم، اعتقاد دارم. آن فضایی که به گونه‌ای خط‌مشی‌ها را تعریف می‌کرد. همه این فعالیت‌هایی که در حال حاضر می‌بینید ریشه همه آنها از فعالیت‌های گذشته که بیان شد، بوده است. به اعتقاد من زمینه برای ارتقاء فعالیت‌ها وجود دارد اما شرایط اجتماعی و مباحث دیگر مانع از این شده است.