سمانه پورسهیلی، مدرس و پژوهشگر حوزه خانواده در این کارگاه، با بیان اینکه رسانه ها و فضای مجازی عرصه جدیدی را برای حیات بشری فراهم کرده است، گفت: بخش زیادی از سبک زندگی ما متاثر از این پدیده جهانی است و کشور ما نیز استثنا ندارد.

وی اظهار کرد: در ایران جمعیت قابل توجهی از مردم(حدود 37 میلیون نفر) کاربر اینترنت هستند و احتمالا تحت تاثیر آن زندگی می کنند.

کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، تاثیر رسانه و فضای مجازی بر سبک زندگی را یکی از دغدغه های اصلی جامعه دانست و خاطرنشان کرد: تلویزیون، ماهواره، تلفن، موبایل، اینترنت و بازی های کامپیوتری با تغییر سبک زندگی افراد بر روی سلامت جسمانی و روانی شان اثرات کوتاه مدت و بلندمدتی می گذارند.

پورسهیلی، با اشاره به آسیب پذیر بودن سلامت روان در مواجهه با رسانه و فضای مجازی، یادآور شد: سلامت روان به سطحی از سالم بودن اطلاق می شود که فرد توانایی هایش را بشناشد، بتواند بر استرس هایش فائق آید، به طور موثر به فعالیت بپردازد و قادر به شرکت در کارهای اجتماعی و مشترک باشد.

وی در پاسخ به این سوال که «آیا رسانه ها به تقویت مهارت های ما در زندگی کمک می کنند یا تهدید برای سلامت روان ماست؟»، ادامه داد: پژوهش های سال های اخیر در ایران و جهان نشان داده اند که رسانه ها و فضای مجازی مانند هر پدیده دیگری اثرات مخرب خاص خود را به فراخور روش استفاده کاربران دارند.

پژوهشگر حوزه خانواده، سردرگمی هویت، وابستگی شدید، کاهش شدید فعالیت های فیزیکی، کاهش عزت نفس، ترویج خشم، بدبینی و اضطراب، مادی گرایی و مدگرایی، احساس تنهایی و انزوای اجتماعی، خیانت های زناشویی، فاصله عاطفی بین والدین و فرزندان و جایگزینی برای ایجاد نشاط را از جمله پیامدهای منفی رسانه و فضای مجازی دانست.

پورسهیلی تاکید کرد: پژوهش و تحقیق، آموزش از راه دور، اطلاع از اخبار و وقایع روز، به اشتراک گذاری راه حل ها و تسهیل ارتباطات از جمله استفاده های مطلوب کاربران است که متاسفانه مغفول مانده است.

وی تمرکز بر موضوع، تمرکز بر زمان، یافتن فعالیت جایگزین و اعلام تصمیم به سایرین جهت استفاده درست از فضای مجازی را از جمله راهکارهای کوتاه مدت دانست و خاطرنشان کرد: کاربران در بلندمدت می توانند به خودشناسی، احیای سبک زندگی گذشته و تغییر به عنوان یک الگو بپردازند.