مراسم نکوداشت مرحوم ابوالفضل زرویی نصرآباد با عنوان «حکایت آن سرو بلند» عصر روز یکشنبه 5 اسفند 97 در تالار فردوسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران برگزار شد.

مراسم نکوداشت مرحوم استاد  ابوالفضل زرویی نصرآباد به همت معاونت فرهنگی سازمان جهاددانشگاهي تهران و با مشاركت حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي و سازمان زیباسازی شهر تهران و با حضور حسن فارسی، سیدمهدی شجاعی، مجید سرسنگی، محمد زرویی، امرالله احمدجو، اسماعیل امینی، محمدرضا ترکی و سایر شعرا و مفاخر ادبی کشور؛ عصر روز یکشنبه 5 اسفند 97 در تالار فردوسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران برگزار شد.

در ابتدای مراسم، مجید سرسنگی، معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران ضمن تقدیر از جهاددانشگاهي بابت برگزاری این برنامه اظهارداشت: برگزاری چنین نکوداشتی برای مرحوم زرویی اقدام و کاری ارزشمند بود. شاید به اندازه‌ای که حوزه طنز دارای ارزش است هنوز نتوانسته‌ایم به شعر طنز توجه کنیم. امیدوارم یادمان‌هایشان و یادمان استاد بتواند شعر طنز را از مهجوریت خارج کند و نسل جوان با ذوق و سلیقه این بزرگان آشنا شوند.

وی افزود: او با مظلومیت زیست شاید اینگونه باید می‌شد. زرویی به گونه‌ای زیسته بود که اینگونه باید می‌رفت.

سرسنگی ادامه داد:‌ مرحوم زرویی شاعری معمولی ستیز بود. برخلاف جریان متوالی که در جامعه داریم و به سمت پیرایه‌های دنیایی سیر می‌کنیم او به عقب برمی‌گردد. به همان جامعه آرمانی که در آن صداقت است. در دوره و عرصه‌ای که خیلی ارزش‌ها از دست رفته یا کمرنگ شده. اشعار او یک اتفاق و فرصتی برای نفس کشیدن است.

سیدمهدی شجاعی، نویسنده و مدیر انتشارات نیستان در این مراسم اظهار داشت: احساس می‌کنم قدر ابوالفضل زرویی نا شناخته مانده است؛ اما از اینکه چنین برنامه‌هایی برگزار شد باید قدردانی شود. بنده خود را صاحب مجلس و صاحب عزا می‌دانم.

شجاعی در ادامه شعری منتشر نشده از مرحوم زرویی با این مطلع را قرائت کرد:

صبح شد شهر پر از نور و صداست             روز خوبی است از الان پیداست

این ناشر در ادامه به مراودات خود و مرحوم زرویی اشاره کرد و گفت: ما مراودات یادداشت گونه بسیاری با هم داشتیم.

شجاعی دلنوشته‌ای که پس از فوت مرحوم ابوالفضل زرویی نوشته بود را قرائت کرد.

وی در ادامه، مطلبی مربوط به 15 سال پیش را که در آن خطاب به ابوالفضل زرویی نصرآباد از آموزه های او تشکر و قدردانی کرده بود، خواند. از اینکه کاربرد ترکیب هایی همچون «سهل ممتنع» و «چرند پرند» را به شیوه ای درست به او آموخته بوده است.

امرالله احمدجو، نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون نیز با اشاره به خاطره‌ای از دوستی با ابوالفضل زرویی نصرآباد عنوان کرد: اولین بار آقای میرفتاح ما را با یکدیگر آشنا کرد و در آن جلسه حرفی برای گفتن نداشتیم. اما بعدها امید مهدی‌نژاد و عباس حسین‌نژاد شرایط ملاقاتی طولانی را در خانه ابوالفضل فراهم کردند.

وی افزود: چند بار برای نوشتن درباره او دست به قلم بردم اما نتوانستم. روحش شاد. ما شاعر و انسان بزرگی را از دست داده ایم. از برکات آیین نکوداشت او بود که امروز ابتدا به حوزه هنری رفتم و دقایقی نمایشگاه عکس جشنواره هنر جوان را در آنجا دیدم و ذوق زده شدم که دستمان از جوانان خلاق و هنرمند خالی نیست.

در ادامه این مراسم، از کتاب «افسانه آن مرد» یادنامه استاد زرویی که به همت نسیم عرب‌امیری گردآوری شده رونمایی شد.

اسماعیل امینی، امید مهدی‌نژاد، روح الله احمدی، نسیم عرب امیری، محمدرضا ترکی و حسن صنوبری نیز اشعاری را در توصیف ابوالفضل زرویی نصرآباد خواندند.

عرب‌امیری عنوان کرد: اشعار استاد زرویی نصرآباد ماندگارترین اشعار ادبیات طنز است و بسیاری از طنزپردازان ایشان را نقطه عطف زندگی حرفه ای خود در حوزه ادبیات طنز می دانند.

محمدرضا ترکی، استاد ادبیات دانشگاه تهران بیان کرد: زرویی نصرآباد همچنان حضور دارد. او بدون هیچ مبالغه گویی از بزرگ‌ترین طنزپردازان تاریخ معاصر است. او هم در نظم و هم در نثر در آغاز جوانی خود به اوج رسیده بود و این نشان از نبوغ او دارد.

وی در ادامه گفت: زرویی ستاره طنز مطبوعاتی بعد از انقلاب بود که در دورانی که خیلی ها میرزانویس باندهای ثروت و قدرت شدند و با قلم زدن در ستونهای طنز روزنامه ها، هم پولی به جیب زدند و هم شهرتی کسب کردند، آبروی ادبیات و فقر و غنا را بر همه چیز ترجیح داد و در حالی که بعضی ها شاگرد او هم نبودند، در رسانه های بیگانه ادامه دادند و دلارهایی به جیب زدند و برای زرویی هم پیغام می فرستادند و لابد از لقمه های چرب سخن می گفتند؛ اما زرویی خلوت احمدآبادمستوفی را بر ازدحام آلوده دیگران برگزید.

شایان ذکر است استاد ابوالفضل زرویی نصرآباد دهم آذرماه 97 دارفانی را وداع گفت.