به گزارش معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی استان زنجان، رضا مکاریان صبح امروز در دومین گردهمایی تشکل‌های دانشجویی حامی محیط زیست و منابع‌طبیعی شمال‌غرب که به میزبانی سالن شهید شهریاری مجتمع جهاددانشگاهی زنجان برگزار شد، با بیان اینکه ایران از لحاظ بارش محدودیت‌های خاصی دارد و سه‌چهارم از بارندگی‌های ما تبخیر می‌شود، اظهار کرد: تاکنون اقدامات زیادی برای کنترل آب‌های سطحی و زیرزمینی انجام شده است و مسئولان امر برای بهره‌گیری از 90 درصد از نزولات جوی که تبخیر نمی‌شود، برنامه‌ریزی می‌کنند.

وی ادامه داد: با این وجود، میزان تبخیر، مسائل فنی و مهندسی را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. این در حالی است که هیچ چیز ثابت نیست و همه مسائل پیرامون در حال تغییر است. تغییر اقلیم نیز در گذر زمان خود را نشان داده است.

این مسئول ادامه داد: نمونه‌های بارزی از تغییرات اقلیم می‌توان مثل خشک شدن دریاچه ارومیه و زاینده‌رود و تغییرات بارندگی را عنوان کرد. سال 1980، تحقیقات علمی نشان داد که انتشار گازهای گلخانه‌ای خطراتی برای آب و هوای کره زمین دارد. سال 1990 نیز مجمع عمومی سازمان ملل کنوانسیون تعییرات آب و هوایی را تشکیل داد. سال 1992 اجلاس زمین در برزیل تشکیل شد و کنوانسیون تعییرات آب و هوایی به امضا رسید.

مکاریان تصریح کرد: سال 1994 کنوانسیون مذکور با عضویت 196 کشور لازم‌الاجرا شد و ایران در سال 1996 با تصویب مجلس شورای اسلامی به عضویت کنوانسیون درآمد. امروز نیز در مجلس شورای اسلامی بحث‌هایی در راستای کنترل گازهای گلخانه‌ای مطرح است؛ در واقع کنوانسیون مذکور هدفش این است که گرمایش زمین را کنترل کند.

رئیس اداره حفاظت خاک اداره‌کل منابع‌طبیعی و آبخیزداری استان زنجان یادآور شد: یک بخش از کنوانسیون مربوط به تعهد کشورهای توسعه یافته (40 کشور) بود. در مقابل، کشورهای در حال توسعه نیز وظیفه داشتند که گزارش‌های ملی و دوره‌ای تهیه کنند و تاکنون سه گزارش توسط ایران در سال‌های 84، 89 و 94 ارائه شده است.

وی افزود: ولی اقلیم زمین با شدت بیشتری در حال تغییر بود. از این رو، در سال 1997 پروتکل جدید به منظور اجرایی کردن تعهد کشورهای توسعه‌یافته به امضا رسید تا بر اساس آن، میزان گازهای گلخانه‌ای در سال 2013 به میزان 5.2 درصد کمتر از سال 1990 باشد. همچنین مقرر شد که اجرای تعهد کشورها طی پنج سال به اتمام برسد.

مکاریان با بیان اینکه ایران در سال 83 به عضویت این پروتکل درآمد، ادامه داد: میانگین جهانی کاهش گازهای گلخانه‌ای بین سال‌های 1990 تا 2012 بین 6 دهم درصد تا 8 دهم درصد درصد و میانگین ایران بین 1.25 تا 1.75 درصد بود؛ در واقع ایران میزان گازهای گلخانه‌ای خود را بیش از مقداری که متعهد شده بود، کاهش داد.

رئیس اداره حفاظت خاک اداره‌کل منابع‌طبیعی و آبخیزداری استان زنجان خاطرنشان کرد: تغییرات فعلی کشور، منطقه‌ای است و ما نمی‌توانیم مرزها را ببندیم و اجازه ورود گازهای مضر را ندهیم. البته خوشبختانه اقدامات زیربنایی زیادی برای کاهش گازهای گلخانه‌ای صورت گرفته ولی افزایش جمعیت در این پارامترها خیلی تاثیرگزار است.