محمدمهدی یزدانی در نشست منطقه ای باشگاه دانشجویان حامی محیط زیست و منابع طبیعی کشور که به میزبانی جهاددانشگاهی استان گیلان در سالن اجتماعات سازمان حفاظت محیط زیست استان برگزار شد، با اشاره به محورهای فعالیت باشگاه، اظهار کرد: پاکسازی محیط زیست، بزرگداشت مناسبت های مرتبط با محیط زیست و تمرکز بر مدیریت پسماند در دانشگاه مورد تاکید است.

وی با بیان اینکه در حال حاضر دانشگاه سبز نداریم، تصریح کرد: باشگاه دانشجویان حامی محیط زیست و منابع طبیعی به سمت برندسازی دانشگاه سبز حرکت می کند.

دبیر منطقه ای باشگاه دانشجویان حامی محیط زیست و منابع طبیعی با اشاره به ارتباط خوب سمن ها با گروه های دانشجویی فعال محیط زیستی، گفت: منطقه سه بیشترین گزارشات زیست محیطی را در طی یک سال گذشته نسبت به سایر مناطق داشته است.

یزدانی اصلاح فرهنگ نادرست را دشوارتر از فرهنگ سازی دانست و یادآور شد: از دید علمی باشگاه دانشجویان حامی محیط زیست و منابع طبیعی، انتقال آب دریای خزر یک جوک ملی محسوب می شود لذا از مسئولان اجرایی می خواهیم جزییات طرح را در اختیار دانشجویان فعال محیط زیستی قرار دهند.

وی با اشاره به تنوع زیستی گیاهی و جانوری در منطقه سه به ویژه اکوسیستم های تالابی، عنوان کرد: برای حفظ این زیست بوم نباید اجازه دهیم آب خزر به مرکز ایران منتقل شود.

ماهان مه رو، نماینده تشکل های مردم نهاد محیط زیستی گیلان نیز، با اشاره به وجود 30 تشکل زیست محیطی و منابع طبیعی در سطح استان، اضافه کرد: این تشکل ها در قالب شبکه استانی به ثبت رسیده و فعالیت می کنند و از مسئولان پاسخگویی می خواهند.

وی با بیان اینکه مردم انزلی بر سر اثرات مخرب سد لاسک به یک هم افزایی رسیده اند، عنوان کرد: متاسفانه چرخه پسماند در استان ناقص است و باید علاوه بر فراگیر شدن فرهنگ منابع طبیعی و محیط زیست اقدام به فراهم کردن تکنولوژی های بازیافتی کنیم.

نماینده تشکل های مردم نهاد محیط زیستی گیلان یادآور شد: اگر تالاب انزلی نباشد شهر انزلی هم نخواهد بود و لذا تالاب باید دغدغه شماره یک همه تشکل ها و گروه ها و مسئولان و آحاد جامعه باشد. البته مادامی که معیشت مردم درست نشده باشد، مشارکت در حفاظت از محیط زیست پایین خواهد بود.

مه رو با اشاره به شرایط صید و شکار در گیلان، افزود: برداشت از طبیعت همواره در جوامع روستایی وجود داشته، اما حجم آن کنترل شده است تا جایی که بازارها را ایجاد کردیم. در مناطقی که معیشت مردم تک محصولی است چاره ای جز صید و شکار وجود ندارد و لذا باید فکری برای معیشت جایگزین کنیم تا علاوه بر امن شدن محیط برای پرندگان مهاجر بهره وری ایجاد شود.